زمان طالبان در افغانستان دختر ها و مادران از هیچگونه امکانات و قانون اجتماعی برخوردار نبودند و مردان هر گونه خواستند با انها رفتار کردند .

ژانت وینتر نویسنده داستانی واقعی از دختر افغانی به نام نسرین نوشته که از کوچکترین حقوق اجتماعی برخوردار  نبود. انها حق تحصیل نداشتند.

مدرسه مخفی نسرین

داستان واقعى از افغانستان

 

نويسنده ژانت وينتر

 

يادداشت نويسنده

 

سازمان غيرانتفاعى صندوق جهانى كودكان متعهد است از كودكان سراسر جهان حمايت مى كند.با من ارتباط گرفتند.اساس كتاب داستان واقعى از گروهى كه انها حمايت مى كنندٍ .من سريع به سازمان، در افغانستان كشيده شدم. سازمان  تامين مالى و پشتيبانی از  مدرسه مخفى دختران كه بين سال هاى ١٩٩٠ تا ٢٠٠١ در رژيم طالبان به عهده دشت.

 

بنيانگذار چنين مدرسه ها كسى كه داستان نسرين و مادربزرگش از من  به اشتراك گذاشته بود .نخواست نامش فاش شود. نام نسرين را تغيير داد.

 

قبل از اشغال و كنترل افغانستان به دست طالبان

 

٧٠٪‏ معلمان مدرسه زن بودند.

 

٤٠٪‏ پزشكان زن بودند.

 

٥٠٪‏ دانشجويان دانشگاه كابل زن بودند.

 

بعد از اشغال و كنترل افغانستان به دست طالبان 

 

دختران حق ثبت نام  در مدرسه يا دانشگاه را نداشتند.

 

زنان حق كاربيرون از خانه را نداشتند.

 

زنان حق ترك خانه بدون مرد وابسته به عنوان مراقب  نداشتند. 

 

زنان مجبور بودند برقع سر كنند كه از سر تا پا را كامل مى پوشاند. فقط دريچه كوچكی براى چشمانشون باز بود.

 

اواز  يا رقص يا پرواز كايت نبود .هنر و فرهنگ به زادگاه  جاودانه مولانا   تبعيد شد.

 

مجسمه عظيم الجثه باميان بودا که در كوه كنده شده بود. نابود كردند.

 

سالهاى انزوا و وحشت اغاز شده بود.

 

اما هنوز شهروندان شجاعى بودند. با شيوه هاى زیادی با طالبان مبارزه مى كردند.از جمله مدرسه مخفى دختران را حمايت مى كردند.

 

 شجاعت انها هرگز تنزل پيدا نكرد.

 

مترجم و برگردان کتاب از انگلیسی به فارسی خودم(فاطمه عزیزی)

 

ادامه دارد.....